چرا برخی افراد وزن اضافه نمی‌کنند؟
بعضی افراد لاغر، با تمرینات و تلاش کافی می توانند وزن بیشتری بگیرند، اما ۱۰-۱۵ درصد از آن‌ها واقعاً با مشکلاتی مواجه هستند و بدن آن‌ها به تمرینات به درستی پاسخ نمی‌دهد.
به گزارش ورزش 360، با توجه به سوالاتی که این دوستان مطرح کرده‌اند، این مطلب را تدوین کرده‌ام. امیدوارم برایشان مفید باشد.
نکته مهم: بسیاری از افراد لاغر، به دلیل عدم تلاش کافی، مشکل لاغری خود را به گردن زمین و زمان می‌اندازند.
در قسمت اول، به توضیح اینکه چرا با این مشکل مواجه شده‌اید، می‌پردازم و در قسمت دوم، به راه‌های نجات شما اشاره خواهم کرد.
ژنتیک
من از آن دسته افراد هستم که در ۹۹ درصد مواقع، مشکل عدم تناسب افراد را به خودشان منتسب می‌کنند و ژنتیک را به عنوان مقصر قبول نمی‌کنم، اما در مورد افرادی که با چاقی و لاغری شدید مواجه هستند، وضعیت متفاوتی دارد.
ژن سرعت یا ACTN3 مسئول اصلی نوع بافت‌های عضلانی در بدن ماست. این ژن واکنش عضلات به آسیب، فعال شدن بافت‌های عضلانی و ظرفیت سوزاندن اکسیژن در عضلات را کنترل می‌کند
در بدن ما دو نوع ژن سرعت یا ACTN3 وجود دارد:
گونه X که مسئول فعالیت‌های استقامتی است.
گونه R که مسئول سرعت و قدرت است.
بعضی افراد هر دو گونه این ژن‌ها را دارند و بعضی دیگر تنها یک گونه از این ژن را دارا هستند.
بگذارید نگاهی به انواع مختلف ACTN3 بیندازیم:
گونه ACTN3 RR (بهترین گونه برای بدنسازی)
سنتز پروتئین بالا و رشد عضلانی زیاد
کاهش آسیب عضلانی در نتیجه تمرینات و بازیابی سریع
کاهش خطر آسیب دیدگی
افرادی که این نوع از ژن ACTN3 را دارند، برای انجام تمرینات بدنسازی، شانس بالاتری دارند.
گونه ACTN3 XX (لاغرهای مفرط)
سنتز پروتئین پایین و رشد کم عضلانی
ظرفیت بالایی برای استفاده از اکسیژن در تولید انرژی
آسیب بالایی در عضلات در نتیجه تمرینات و بازیابی طولانی
افزایش خطر آسیب دیدگی
منابع(یک)ncbi
گونه‌های ترکیبی
این افراد دارای همزمان گونه R و X هستند که حدود ۵۰-۷۰ درصد جمعیت را شامل می‌شوند.
میستاتین
میستاتین یک پروتئین در بدن است که میزان تولید عضله در بدن را محدود می‌کند. هر چقدر میستاتین بیشتری در بدن وجود داشته باشد، بدن کمتر عضله تولید می‌کند.
افرادی که خیلی لاغر هستند، میزان بالایی از میستاتین در بدن دارند.
نکته مهم:
در بدن، یک پروتئین به نام فولیستاتین وجود دارد که می‌تواند اثرات میستاتین را کاهش دهد. برخی افراد این پروتئین را به صورت دارو تزریق می‌کنند و آن را برای مقابله با لاغری استفاده می‌کنند. علاوه بر این، وقتی سطح هورمون کورتیزول در بدن افزایش می‌یابد، میزان میستاتین نیز افزایش می‌یابد.
نکته مهم:
هورمون کورتیزول نیز بر رشد عضلانی تأثیر منفی دارد.
این به این معنی است که کورتیزول ممکن است باعث کاهش حجم عضلانی شود. اگر شما باعث شده‌اید که میزان کورتیزول در بدنتان افزایش یابد، ممکن است با مشکلاتی مانند کاهش عضلات مواجه شوید.
حال که متوجه شدید که مشکل از کجاست و مطمئناً حالتان هم گرفته شده، احتمالاً از خودتان می‌پرسید: چه نتیجه‌ای از این مطالب می‌توان گرفت؟
بدن به روش‌های معمول بدنسازی پاسخ نمی‌دهد، به این معنی که روش‌هایی که برای افزایش حجم و شدت تمرینات پیشنهاد می‌شود، بر روی بدن شما تاثیر مطلوبی ندارد. به عنوان مثال، وقتی به شما گفته می‌شود که وزنه‌های سنگین بزنید تا عضلات خود را آسیب برسانید و در نتیجه به افزایش عضلات و قدرت برسید، این روش بر روی بدن شما جواب نمی‌دهد.
دلیل این امر این است که بدن شما قابلیت تحمل حجم بالای تمرینات را ندارد و در نتیجه سطح کورتیزول بالایی در بدن شما تولید می‌شود. کورتیزول یک هورمون استرس است که تاثیرات منفی بر روی سیستم ایمنی، قلب و عروق خونی و سیستم گوارشی دارد و ممکن است باعث کاهش عملکرد و پایین آمدن سطح انرژی شما شود. به همین دلیل، بدن شما به روش‌های معمول بدنسازی پاسخ نمی‌دهد.
چه کار باید کرد؟
من همیشه به روش رک‌گویی در تمرینات پایبند هستم. به عنوان مثال، برای افزایش وزن، باید هفت خانه رستم را طی کنید که به نظر بسیار دشوار می‌آید.
اما در اینجا، دو راه برای شما وجود دارد:
1- اینکه ناامید شوید و دست از تمرینات بردارید و به زمین و زمان فحش دهید.
2- پیدا کردن یک استراتژی مناسب برای بهبود وضعیت تمرینات خود. به عبارت دیگر، شما باید راه‌هایی را برای انجام تمرینات بهتر و با کارایی بیشتر پیدا کنید تا به هدف خود برسید
