دلایل غم انگیز افول ورزشکاران حرفه‌ای
افول ورزشکاران حرفه‌ای در تمامی رشته‌ها دلایل مهمی دارد.
به گزارش ورزش 360، بسیاری از کاهش فعلی ناشی از افزایش روزافزون مصدومیت‌های جدی بازیکنان در همه رشته‌های ورزشی ممکن است به دلیل شرایط نامناسب، شرطی سازی بیش از حد، یا فقط بدشانسی ضعیف باشد. دلیل اصلی هر چه باشد، آسیب دیدگی بازیکنان کلیدی کیفیت بازی هر تیمی را در هر ورزشی کاهش می‌دهد.
بی شک این آسیب‌ها تا حدودی مقصر مرگ‌های زودهنگام ورزشکاران است که تقریباً هر هفته در صفحات و خوراک‌های ورزشی ما به چشم می‌خورد. باورنکردنی است که چه تعداد از ورزشکاران عالی در سنین ۴۰ تا ۶۰ سالگی جان خود را از دست می‌دهند، این تعداد بسیار زیاد است که ورزشکاران در حال توسعه را از متعهد شدن به پیروی از مسیر‌های سنتی به سمت مشارکت حرفه‌ای تشویق می‌کند.
همچنین تأثیرات بیرونی بر روند نزولی این بخش مهم سرگرمی تأثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، داوران را در نظر بگیرید. آنها قبلاً بازی‌ها را کنترل می‌کردند، هر ورزشی که می‌شد. امروز، آنها اشتباهات آشکاری مرتکب می‌شوند که هزینه گزافی برای تیم‌ها در طول مسابقات دارد، حتی اگر لیگ‌ها اغلب پس از رویداد مورد بحث اذعان می‌کنند که اشتباهات توسط داوران مرتکب شده‌اند.
یکی دیگر از تأثیرات خارجی که عمدتاً بر طرفداران تأثیر می‌گذارد، رفتار مفسران است. آنها اغلب بدون توجه به اینکه محتوای آنها در مسیر درستی قرار دارد یا خیر، بازی‌ها را با صحبت زیاد در اختیار می‌گیرند. به نظر می‌رسد آنها قصد دارند به کانون اصلی بازی تبدیل شوند. عمدتاً این‌ها ورزشکاران سابقی هستند که دستمزد بالایی می‌گیرند و به طور گسترده‌ای مورد تحسین قرار می‌گیرند، اما باید در ارائه تفسیر مناسب، آداب معاشرت را رعایت کنند.
افول ورزش های حرفه ای
در بسیاری از ورزش‌ها گاهی اوقات به نظر می‌رسد که بازیکنان کنترل بازی را از سرمربی یا مدیر تیم گرفته‌اند. این نوع بی احترامی به مدیران، به خصوص در مقابل میلیون‌ها هوادار شوکه شده قابل تحمل نیست. اخیراً گزارشی در تلویزیون منتشر شد مبنی بر اینکه بیش از نیمی از شرکت کنندگان مرد در مسابقات المپیک از نوعی محرک یا دارو استفاده می‌کنند و بسیاری از مردم به خوبی از آن آگاه هستند. این امر به حدی رایج شده است که گفتگو‌های جدی در مورد توسعه رویدادی قابل مقایسه با المپیک کنونی وجود دارد که تاج المپیک استروئیدی را به خود اختصاص دهد. چقدر غم انگیز است.
تا زمانی که رهبران ورزش و متحدان رسانه‌ای آنها کنترل این ورزش‌ها و مکانیزم‌های آنها را دوباره به دست نگیرند، علاقه‌ها کاهش می‌یابد، تبلیغ‌کنندگان سرگردان می‌شوند و ورزش به استادیوم‌های کانکس و زمین‌های گل‌آلود بازمی‌گردد. خوب، شاید این نتیجه رادیکال نباشد، اما شما تصویر را دریافت می‌کنید. تغییر امری ضروری است و اکنون شروع می‌شود.
