آقای دبیر! شما نباید این حرف را بزنی!

محمدحسن محبی درباره اینکه آیا مربی سازنده یک کشتی‌گیر این حق را دارد که خواستار همراهی شاگردش در تیم ملی شود؟، گفت: وقتی یک کشتی‌گیری خوب می‌شود و مدال می‌گیرد، خیلی‌ها می‌خواهند بگویند که ما هم در موفقیت او سهم داریم، خوب است یک آدمی پیدا شده که اینقدر صاحب دارد! اساسا همه نمی‌توانند مدعی شوند که، چون در تیم ملی شاگرد دارند، باید حتما عضو کادرفنی تیم ملی باشند، اما شرایطی که اکنون هست، شاید این حق را برای‌شان ایجاد کرده که چنین ادعایی داشته باشند. 

وی ادامه داد: حسن یزدانی کشتی‌گیر بزرگی است، مربی سازنده‌اش هم برایش زحمت کشیده، من اسمی از کسی نمی‌آورم، اما وقتی برخی اسم‌ها را در کادرفنی تیم ملی می‌بینیم، خب طبیعتا این حق برای همت مسلمی هم ایجاد می‌شود که بخواهد در کنار شاگردش باشد. ما یک مقدار مربیگری تیم ملی را کم وجهه کردیم و حالا هر کسی دلش می‌خواهد بیاید. وقتی کار را دست هر کسی بدهی، همین می‌شود. من از جهانی مکزیکوسیتی می‌گویم ببینید چه کسانی مربی تیم ملی بودند؛ منصور برزگر، محسن فرح‌وشی، ابراهیم جوادی ... و الان چه کسانی در کادرفنی تیم ملی هستند. 

قهرمان سابق کشتی جهان با اشاره به صحبت‌های اخیر علیرضا دبیر مبنی بر سخت بودن بازگشت حسن یزدانی به تیم ملی بعد از جراحی کتف، تاکید کرد: من در فضای مجازی نیستم، این بحث‌ها را هم خیلی دنبال نمی‌کنم، اما شنیدم چه صحبت‌هایی مطرح شده و فکر می‌کنم خود علی دبیر به عنوان رئیس فدراسیون باید خیلی هوای حسن یزدانی را داشته باشد. چرا می‌گویی کتفش دیگر به درد نمی‌خورد، نگذار از تو دور شود، تو مدیر و بزرگتر و به نوعی پدر این بچه‌ها هستی، وقتی یک آدمی سرخورده می‌شود شاید پناه آخرش به مدیر و بزرگتر مجموعه باشد. آدمی مثل حسن یزدانی، آدم کمی نیست، ۹ مدال المپیک و جهانی دارد. او در کشتی سرآمد شده و باید چنین آدمی را حفظ کرد. حتی اگر شانس بازگشتش کم است، نباید امیدش را ناامید کنی. آدمی به امید زنده است، اگر درِ امید را ببندی که دیگر هیچ کاری پیش نمی‌رود. اگر پیشکسوت این را بگوید، یا رسانه بگوید، مهم نیست، رئیس فدراسیون نگوید که حسن یزدانی ناامید نشود. چون او پدر خانواده است و با این حرف تمام ناامیدی را به خانه می‌آورد. 

محبی در خصوص اینکه بهتر است کامران قاسم‌پور در وضعیت موجود ۸۶ و ۹۷ کیلوگرم، کدام وزن را برای المپیک انتخاب کند؟، گفت: یک چیزی از دوره خودمان بگویم، یادم هست ۱۵ سالی بود که در تیم ملی بودیم، عده‌ای ایراد می‌گرفتند که دیگر باید بروید پی کارتان، خدا رحمت کند علیرضا سلیمانی را، او و سوخته‌سرایی و بهروز یاری مصاحبه کردند و گفتند هر کسی توانست این‌ها را زمین بزند، جای‌شان را بگیرد. کشتی اینطور است، یک قهرمان تا وقتی همه را می‌برد، ملی‌‎پوش خواهد شد، اگر کسی آمد او را زمین زد، جایش را می‌گیرد، در مورد حسن یزدانی، امیرحسین زارع و باقی مدعیان هم اوضاع همین است. کامران قاسم‌پور هم اگر تصمیم گرفت در ۸۶ کیلو کشتی بگیرد، توانست از سد حسن یزدانی بگذرد، ملی‌پوش می‌شود. در ۹۷ کیلوگرم هم باید کشتی بگیرد. حسن یزدانی هم ثابت کرده که سختگوش و ثابت قدم است. 

وی درباره اینکه در ۹۷ کیلوگرم قهرمانان خوبی، چون اخمد تاج‌الدینو، عبدالرشید سعدالله‌اف و... حضور دارند و مدال گرفتن در این وزن المپیکی کار سختی است، عنوان کرد: بعید می‌دانم عبدالرشید سعدالله‌اف دوباره مدعی شود، اگر بیافتی، دیگر افتادی و بلند شدن سخت است، خصوصا در این سن و سال. سعدالله‌اف هم از رده سنی نوجوانان، مدعی بزرگسالان شد و خیلی سال است در سطح اول کشتی دنیا حضور دارد. من در جهانی توکیو ۳۵ سالم شده بود، از ترس اینکه ببازم جرات نمی‌کردم روی تشک بیایم. هر چه سن هم بالاتر برود، واقعا سخت است.