پرده‌برداری از یک راز تاریخی در مورد غلامرضا تختی
در کارنامه پربارغلامرضا تختی یک جای خالی عجیب به چشم می‌خورد؛ تختی در 4 المپیک حضور داشت اما پرچمدار ایران هیچگاه نشد.
در طول ۱۸ دوره حضور کاروان ورزش ایران در ادوار بازی‌های المپیک، ۱۹ المپین افتخار پرچم‌داری کاروان را کسب کرده‌اند؛ از محمود نامجو و عبدالله موحد گرفته تا امیررضا خادم، آرش میراسماعیلی و لیدا فریمان. با وجود این که کشتی بیش‌ترین و مرغوب‌ترین مدال‌های المپیک را برای ایران به ارمغان آورده اما یک جای خالی بین پرچم‌داران توی ذوق می‌زند.
کشتی اگر چه ۵ پرچمدار را به کاروان ادوار ایران تقدیم کرده اما سهم پرافتخارترین کشتی‌گیر تاریخ ایران در ادوار بازی‌ها -تا این دوره- هیچ است؛ افتخاری که «غلامرضا تختی» سهمی از آن نداشت. تختی یک بار تا مرز پرچم‌داریِ کاروان ایران رفت اما دقایقی پیش از مراسم افتتاحیه المپیک ۱۹۶۰ رم، این افتخار را بر دوش جعفر سلماسی گذاشت.
پس از این اقدام جوان‌مردانه تختی نسبت به یک پیش‌کسوت، او کاندیدای شماره یک پرچم‌داری از کاروان ایران در چهارمین المپیک‌اش یعنی المپیک ۱۹۶۴ توکیو به‌شمار می‌رفت اما بنا به مسائل سیاسی، با رسیدن تلگرافی از تهران به محل رقابت‌ها و دخالت سیاسیون نزدیک به دربار پهلوی، اجازه این کار به پرافتخارترین ورزشکار و محبوب‌ترین چهره ورزش کشور داده نشد.
در پی این اقدام، هیچ کشتی‌گیری پرچم را به‌دوش نگرفت و بسیاری از ورزشکاران قصد شرکت نکردن در مراسم رژه داشتند که با مخالفت تختی همراه شد. در پایان هم پرچم را به نصرت‌الله شاه‌میر، رییس فدراسیون شنا دادند. تختی شاید بزرگ‌ترین چهره تاریخ ورزش ایران باشد که هنوز هم کسی رکورد المپیکی‌اش را در کشتی نشکسته اما حسرت پرچم‌داری از کاروان ایران را با دریایی از آرزوهای دور و دراز، به گورستان ابن‌بابویه برده‌است.
