جام ملت‌های 2 قاره، 2 روی یک سکه
2 رقابت مهم بین‌المللی در جریان به نوعی مکمل یکدیگر هستند.
به گزارش ورزش 360، حتی کوپا آمریکا هم با تمام ستاره‌های بزرگ و برجسته‌اش در مقابل هیجان و شور و حرارت جام ملت‌های اروپا ادعایی ندارد و خودش را پشت سر این رقابت بزرگ می‌بیند. حساب جام ملت‌های آسیا و اروپا با این شرایط معلوم است و آنها فعلا هیچ ادعایی برای پیشی گرفتن از جام ملت‌های اروپا ندارند. با این حال این 2 رقابت بزرگ در کنار یکدیگر می‌توانند حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشند. نگاهی به ادوار گذشته مسابقات و نحوه شروع رقابت‌های 2 قاره در این دوره تشان می‌دهد جام ملت‌های آسیا و جام ملت‌های آفریقا در حقیقت مکمل یکدیگر هستند.
آسیا؛ کیفیت برگزاری
آوازه سرمایه‌دارهای خاورمیانه‌ای در دنیای فوتبال تا بالاترین سطح فوتبال باشگاهی و لیگ برتر انگلیس هم کشیده شده و پول به مساله‌ای حل شده برای قاره کهن در عرصه فوتبال تبدیل می‌شود. آنها علاوه بر سرمایه‌گذاری، راه‌های جذب سرمایه و کسب درآمد را با برگزاری رقابت‌های بزرگ آموخته‌اند و می‌توانند با تامین مالی مناسب، رقابت‌ها را در صورتی مدرن و پیشرفته و برنامه‌ریزی شده برگزار کنند.
به مراسم افتتاحیه این دوره از مسابقات جام ملت‌های آسیا نگاه می‌کنیم و در می‌یابیم این رقابت در شکل و کیفیت برگزاری هیچ چیزی کمتر از جام ملت‌های اروپا و جام جهانی ندارد و از نظر برنامه‌ریزی و نحوه پیاده‌سازی برنامه‌ها با توپ پر به میدان آمده است. آسیا صورت عمومی و شکل ظاهری مسابقاتش را به بالاترین سطح ممکن رسانده و فقط یک حلقه مفقوده اصلی دارد. تیم‌های آسیایی هنوز قادر به ارائه بازی‌هایی در سطح رقابت‌های مطرح‌تر بین المللی نیستند و سطح کیفی مسابقات درون میادین به سایر رقابت‌ها نمی‌رسد. تعدد تیم‌های متوسط به پایین از نظر قدرت و قابلیت، بسیاری از بازی‌ها را با نتایج از پیش معلوم شده همراه می‌کند و مسابقاتی یک‌جانبه را روی صحنه می‌برد.
تعداد ستاره‌های بزرگ فوتبال آسیا در سطح جهانی چندان قابل توجه نیست و فقط کره‌ای‌ها و ژاپنی‌ها با صادر کردن بازیکنان زیادی به لیگ‌های معتبر اروپا در این زمینه پیشرفت‌های قابل توجهی داشته‌اند. شرق آسیا سعی کرده با پیشرفت فنی، سطح بازی‌های فوتبال در این قاره را ارتقا ببخشد اما بدون موازنه این قدرت در غرب قاره کهن، چنین امری امکان‌پذیر نخواهد بود. مسابقات لوکس، برنامه‌ریزی‌شده، دقیق و پوشش تلویزیونی با کیفیت بالا و تصویربرداری حرفهای در جام ملت‌های آسیا برای مورد توجه قرار گرفتن احتیاج به تعداد بیشتری از بازیکنان شاخص و مطرح دنیای فوتبال دارد؛ موضوعی که شاید در قاره سیاه به صورت برعکس دیده می‌شود.
آفریقا؛ کیفیت بازیکنان
باشگاه‌های بزرگ قاره سبز در مدت زمان برگزاری جام ملت‌های آفریقا با یک دردسر بزرگ همراه هستند. آنها برخی از شاخص‌ترین بازیکنان خود را باید در اختیار تیم‌های ملی آفریقایی قرار دهند و در این بازه شاهد کوچ یک ماهه ستاره‌های شاخص قاره سیاه به بازی‌های ملی هستیم. این موضوع تایید می‌کند دست آفریقایی‌ها از ستاره‌های برجسته و باکیفیت پر است و آنها قادر هستند در میدان نمایش‌های درخشانی را ارائه دهند.
قاره سیاه از نظر کیفیت بازیکنانش حرفهای زیادی برای گفتن دارد اما سطح سرمایه‌گذاری برای فوتبال در این قاره به اندازه آسیا نیست. آنها قابلیت برگزاری مسابقات با کیفیت ظاهری و نمایشی آسیا را ندارند. بسیاری از بازی‌های جام ملت‌های آفریقا با پوشش تلویزیونی قابل قبولی همراه نیست و این موضوع باز هم یک موضوع آسیب زننده به یک رقابت بزرگ تلقی می‌شود. آفریقا برای به نمایش گذاشتن یک رقابت بین المللی سطح بالا همه چیز دارد، به جز آن چیزی که موجب مورد توجه قرار گرفتن آسیا می‌شود؛ پول فراوان! جام ملت‌های آفریقا می‌تواند غافلگیر کننده، جذاب و مورد توجه باشد؛ اگر و فقط اگر نحوه برگزاری آن و پروسه آماده‌سازی تیم‌ها در آن به شکل بهتری رقم بخورد.
2 رقابت مکمل
اگر پول جاری در فوتبال آسیا را به آفریقا ببریم، شاهد رقابت بزرگ و پر مخاطبی در این قاره خواهیم بود؛ همانطور که اگر ستاره‌های آفریقایی را به آسیا بیاوریم، چنین رقابتی شکل می‌گیرد. آنها مکمل یکدیگر هستند اما نمی‌توانند کنار هم باشند. آسیا مسابقات لوکس و دقیقی را با برنامه‌ریزی دقیق انجام می‌دهد و آفریقا دور از این زرق و برق، ستاره‌های بزرگی را به میدان می‌فرستد.
با این همه مصادف شدن این 2 رقابت بزرگ بین‌المللی شاید در مجموع کمی از فاصله زیاد آنها با جام ملت‌های اروپا بکاهد و فوتبال ملی در 2 قاره سیاه و کهن را میهمان جذابیت بیشتری کند. شاید اگر در دنیایی موازی این 2 رقابت را با یکدیگر ادغام می‌کردیم، جام ملت‌های اروپا با رقیبی جدی و قدرتمند مواجه می‌شد که ابایی از برگزاری هم‌زمان با دیگر مسابقات ملی دنیای فوتبال نداشت اما در شرایط فعلی فقط حسرت ستاره‌های آفریقایی را در آسیا داریم و افسوس سطح کیفی برگزاری آسیا را در آفریقا دنبال می‌کنیم. جام ملت‌های آسیا و آفریقا گم کرده‌های یکدیگرند که نمی‌توانند در قالب یک رقابت ادغام شده روی پرده بروند و سایر مسابقات ملی را زیر سایه قرار دهند.
آینده
پول فراوان آسیایی‌ها و دقت برنامه‌ریزی آنها هنوز موفق نشده فاصله‌های زیاد را طی کند و رقیبی برای جام ملت‌های اروپا بسازد؛ همانطور که تعدد ستاره‌ها و تیم‌های مدعی در آفریقا همچنان باعث نشده جام ملت‌های این قاره به جام ملت‌های اروپا نزدیک شود. آسیا و آفریقا تاکنون احتمال ادغام مسابقات ملی خود را حتی در سطح یک ایده دور و مفهومی بررسی نکرده‌اند و در عمل هم چنین ایده‌ای دور از ذهن و نشدنی به نظر می‌رسد.
با این حساب آنها باید برای آینده به دنبال گم‌کرده‌های خویش باشند. برای آفریقا شاید سخت باشد تا بتواند تامین مالی بسیار بهتری از وضعیت کنونی را رقم بزند؛ آما آسیا برای بالا بردن سطح بازی‌ها فقط به یک برنامه برای پیشرفت بازیکنانش احتیاج دارد. در مجموع می‌توان گفت آسیا کار راحت‌تر و مسیری مشخص‌تر از آفریقا برای رسیدن به سطوح بالاتر را پیش روی خودش می‌بیند اما بالا بردن تعداد بازیکنان کلاس جهانی و معرفی ستاره‌های پر شمار در یک قاره به زودی ممکن نخواهد بود و مستلزم برنامه، اجرای برنامه و صبر است. برای آینده می‌توانیم همچنان امیدوار بمانیم اما فعلا و در این موعد برگزاری جام ملت‌ها در قاره‌های کهن و سیاه، باید آنها را در کنار یکدیگر ببینیم. کیفیت مسابقات و بازیکنان بزرگ را در آفریقا جستجو کنیم و پوشش تلویزیونی و نحوه برگزاری را از آسیا بگیریم تا متوجه فاصله معنی‌دار این 2 رقابت با جام ملت‌های اروپا نشویم.
