ترابی - اورونوف مثل روبری در بایرن رؤیایی

به گزارش ورزش 360، آنچه بعد از برد مقابل فولاد هواداران پرسپولیس را بیشتر خوشحال کرد نه کسب سه امتیاز و ادامه رقابت با استقلال در کورس قهرمانی بلکه تداوم بازی‌های جذاب تیم محبوبشان بود.

پرسپولیس در این مسابقه دو بار عقب افتاد اما سبک بازی تیم اوسمار و مدلی که سرخ‌ها ارائه می‌کردند نشان می‌داد این تیم قابلیت بازگشت و حتی رسیدن به یک برد پرگل و ایجاد اختلاف با رقیب را دارد که همین‌گونه هم شد.

پرسپولیس در این مسابقه به اندازه کافی خلق موقعیت کرد و یکی از نمایش‌های جذابش در فصل جاری را ارائه داد به‌طوری که شاید اگر اشتباهات داوری نبود و مهاجمان این تیم کمی دقیق تر بودند یا کنت از شرایط آرمانی دور بود، این برد با اختلاف گل بیشتری رقم می‌خورد.

این درست که فولاد چیزی حدود سی دقیقه ده نفره بازی کرد، اما حتی در زمان تقابل یازده به یازده هم کیفیت بازی پرسپولیس چشمگیر بود و خلق موقعیت و بازی روان و ریتم مناسب این تیم در فاز حمله کاملا به چشم می‌آمد.

اما آنچه به زیباتر شدن نمایش پرسپولیس کمک کرد درخشش دو وینگر چپ و راست این تیم بود که باعث شد کیفیت کار تهاجمی سرخ‌ها بالا رفته و موقعیت‌ها یکی پس از دیگر خلق شود.

مهدی ترابی و اوستون اورونوف بدون شک ستاره‌های این بازی در ترکیب پرسپولیس بودند و غیر از گلزنی در این مسابقه به خاطر پایه‌گذاری حرکات تهاجمی و خلاقانه می‌توان آنها را از بقیه نفرات تیم جدا کرد و نمره‌ای بالاتر برایشان در نظر گرفت.

گل اول پرسپولیس با توپگیری مسعود ریگی و سپس همکاری این دو بازیکن تکنیکی به دست آمد. در صحنه به ثمر رسیدن این گل غیر از هماهنگی جالب و یک و دوی بین این دو نفر، تاچ فوق العاده اورونوف با قسمت خاصی از پای خود که توپ را به ترابی پاس داد حتی از ضربه نهایی این بازیکن که بسیار نرم و فنی نواخته شد و دروازه کنت را باز کرد ، جذاب تر بود.

گل چهارم پرسپولیس هم یک سوپرگل بود.از آن گل‌هایی که ترابی در فصل اول و دومش در پرسپولیس زیاد می زد و به عنوان یک بازیکن شاخص تفاوت ایجاد می کرد. حرکت در عرض و ضربه با پای مخالف  و فرستادن توپ به جایی که دروازه بان دیگر برای شیرجه زدن توانی پیدا نمی کند همان کاری است که بسیاری از بازیکنان برتر دنیا در آن تبحر دارند و ترابی هم یکی از آنها را به شکلی تماشایی نواخت.

غیر از این دو گل تماشایی ترابی و اورونوف بارها برای تیم خود خلق موقعیت کردند. نمونه آن پاس بی‌نظیر دقیقه 82 اورونوف به عیسی که او را با کنت تک به تک کرد و آل‌کثیر می‌توانست گل پنجم تیمش را به ثمر برساند که از پس کنت برنیامد. درمورد ترابی هم غیر از آن گل استثنایی‌اش می‌توان به حرکات تکنیکی و فضاسازی‌های فوق العاده برای دیگر بازیکنان، حضور در موقعیت گلزنی و زدن به قلب دفاع  که به کرات اتفاق افتاد اشاره کرد. همین مسئله در مورد اورونوف هم مصداق داشت و او نیز بارها در همکاری با عبدالکریم حسن در کارهای ترکیبی موفق بود و موقعیت گل ساخت که اگر  به نتیجه می‌رسید، آمار شماره 70 پرسپولیس نیز بهتر از یک گل در این بازی بود و در گل‌سازی هم سهمی برای خود برمی‌داشت.

درخشش اورونوف و ترابی در این مسابقه در ادامه روند مثبت آنها طی سه بازی اخیر اتفاق افتاد و حاصل شروع یک پروسه جذاب بود. ترابی در شروع فصل با مصدومیت سختی مواجه شد و بعد از بازگشت از مصدومیت انگار از نظر بدنی شرایط جالبی نداشت و بعضا در بیست دقیقه آخر تعویض می‌شد. ترابی در نیم فصل اول با آن بازیکن شاخص تاثیرگذار فصول قبل تفاوت داشت اما از شروع نیم فصل دوم بازی به بازی بهتر شده. او در اراک نمایش قابل قبولی ارائه کرد که زیر شکست تلخ گم شد. در مصاف با تراکتور عالی بود و گل هم زد. در فولاد شهر هم نمایش چشم نواز شماره 9 ادامه پیدا کرد که البته با بدشانسی با پاس گل یا گل همراه نشد. ترابی در بازی جام حذفی هم موفق به گلزنی شد و این مهم را در دیدار با فولاد نیز تکرار کرد ضمن اینکه نمایش خیره کننده‌ای هم ارائه داد. 

به موازات ترابی، وینگر تکنیکی ازبک سرخ‌ها که  دو بازی اول نیم فصل را به خاطر پنجره بسته باشگاه از دست داده بود، اولین بار به عنوان ذخیره در فولادشهر به میدان آمد و در همان دیدار با ذوب آهن نشان داد چه بازیکن توانمندی است. بیرون آوردن توپ از فضاهای تنگ با حرکات تکنیکی و خلق موقعیت از این بازیکن همراه با ضربات نرمی که به توپ می‌زند نمایش او را علی‌رغم اینکه گل و پاس گلی برایش ثبت نشد تبدیل به امیدوارکننده‌ترین خرید سرخ‌ها کرد.

اورونوف در بازی جام حذفی هم درخشید اما در دیدار با فولاد و در شراطی که اولین بار در ترکیب اصلی سرخ‌ها در یک بازی لیگ برتری قرار می‌گرفت اولین گل خود را با هنرمندی تمام به ثمر رساند و در فاز تهاجمی یکی از بهترین‌های تیمش شد تا کار برای سعید صادقی در ادامه فصل بسیار دشوار شود.

با نمایش ویژه از این وینگرهای فوق العاده در ترکیب پرسپولیس هواداران این تیم شاید یاد زوج استثنایی فرانک ریبری- آرین روبن در بایرن مونیخ دهه گذشته بیفتند. دو بازیکنی که مثل ترابی و اورونوف در پست وینگرهای چپ و راست بازی می‌کردند و تبدیل به کشنده‌ترین وینگرهای چپ و راست اروپا شدند تا جایی که بخشی از افتخارات و قدرتمندی بایرن طلایی آن سال‌ها که منجر به کسب سه گانه شد متکی به قدرت این دو بازیکن تکنیکی – سرعتی و گلزن بود.

گل چهارم پرسپولیس مقابل فولاد که با حرکت در عرض و شوت فنی با پای مخالف به ثمر رسید شباهت زیادی به گل‌های آرین روبن و ریبری در بایرن داشت که در آن تخصص داشتند و بارها از آنها دیده بودیم.

زوج ریبری و روبن که لقب «ری-رو» را به خاطر ابتدای نام‌هایشان گرفته بودند در حرکات ترکیبی، خلق موقعیت، فرارهای سرعتی و گلزنی جزء بهترین‌های بایرن مونیخ طلایی سال‌های گذشته که سه گانه برد و همواره از قدرت‌های برتر فوتبال اروپا به حساب می‌آمد، قرار می‌گرفتند و حالا اورونوف و ترابی می‌توانند همان نقش را در پرسپولیس ایفا کنند و چنانچه درخشش آنها تداوم داشته باشد، تیم اوسمار هم به ارائه بازی‌های جذاب در فاز تهاجمی ادامه خواهد داد هم می‌تواند به کسب موفقیت‌های تیم قدرتمند فصل قبل یحیی امیدوار باشد.