۱۰ نکته به جامانده از دیدار ایران و ژاپن

به گزارش ورزش 360، یک: قطع کردن ارتباط خط هافبک و حمله ژاپن. این تأکیدی بود که کادرفنی مدام آن را به کار می‌برد. برای این کار به بازیکنان فیزیکی و دونده نیاز داشتیم. اضافه شدن امید ابراهیمی و محمد محبی که به نسبت طارمی و قایدی بازیکنان جنگنده‌تری هستند تدبیری بود که جواب داد.

دو: تغییر مهم دیگر حضور میلاد محمدی به جای احسان حاج‌صفی بود که سمت راست ژاپن که نقطه قوتشان بود را از کار انداخت. میلاد به نسبت احسان برای کارهای تدافعی مهره مناسب‌تری است.این تغییر هم جواب داد.

سه: روی کاغذ شانس ژاپن کمی بیشتر از ما به نظر می‌رسید. پس برای بردن حریفی که شانس بیشتری به نسبت شما دارد باید توان مضاعف گذاشت. ما تا قبل از گل ژاپن به این ادعا خودمان هم باور داشتیم اما انگار نیاز به یک تلنگر جدی برای برخاستن نیاز داشتیم.گل ژاپن همان هشدار جدی بود.

چهار: قلعه‌نویی همیشه تأکید زیادی به دوندگی بی‌امان بازیکنان در بازیهای بزرگ دارد، برای همین بازیکنانی که می‌دوند در بازیهای حساس مردان محبوب امیر به‌شمار می‌روند.احتمالا امیر در رختکن به نقل از آقامدد به بازیکنان گفته: دویدی، بردی!

پنج: تا قبل از گل ژاپن فاصله خطوط ما مثل یک حفره بزرگ بود، بعد از گل، امید به فضای بین کنعانی و شجاع رفت و تیم بالا آمد. برخلاف تصور سعیدعزت‌اللهی در این بازی وظایف هجومی‌تری به نسبت امید ابراهیمی داشت. سعید اکثر توپهای سوم پشت دفاع ژاپن را عالی جمع کرد.

شش: شنبه روز خوب وینگرها بود. هم جهانبخش و هم محبی نمایش انتقادآمیز بازیهای قبلی را به خوبی جبران کردند. فضای خوبی که به‌خاطر باز بازی کردن ژاپنی‌ها در اختیار وینگرهای ما قرار گرفت باعث شد هم علیرضا و هم محمد با گامهای بلند و قدرت بدنی خوبی که دارند کناره‌ها را به تسخیر ما درآورند.

هفت: حتما باید به نمایش درخشان سردارآزمون اشاره کنیم، بازیکنی که هم نقش تله را بازی می‌کرد، عقب می‌آمد، توپ می‌گرفت  و هم نقش فوروارد نوک را با قدرت بدنی فوق‌العاده‌اش عالی اجرا می‌کرد. این یکی از ماندگارترین بازیهای سردار در تیم ملی بود.

هشت: بازی ایران شباهت زیادی به بازی درخشان سال گذشته مقابل ولز داشت.تیمی که انگار به یک نیروی محرک مثل سوریه نیاز داشت تا برخیزد، اصولا تیمهای ایرانی مثل تیم ملی، استقلال و پرسپولیس به شدت شخصیت انگیزشی دارند و بعد از یک نمایش ضعیف در بازی بعدی به تیم خطرناک‌تری تبدیل می‌شوند.

نه: نقطه قوت بزرگ تیم ما تنوع بازیکن در همه خطوط است که دست کادر فنی را برای هر مدل فوتبالی باز می‌گذارد. بخواهیم فیزیکی بازی کنیم بازیکن برای این تاکتیک داریم، بخواهیم اکتیو بازی کنیم، دستمان باز است، بخواهیم روی ارسالها برنامه داشته باشیم، بازیکن بلندزن داریم، بخواهیم ضدحمله بزنیم، جنسمان تکمیل است.

ده: بردن ژاپن گام بسیار مهم و بلندی برای رسیدن به هدف بزرگمان در این جام است، اینجاست که دیگر باید برای رویاهایمان بجنگیم، بعد از قهرمانی ۱۹۷۶ ، شش بار به نیمه‌نهایی رسیدیم و هر شش مرتبه از رسیدن به فینال بازماندیم. حریف ما این بار قطر است اما نه آن تیمی که سه‌ماه پیش مقابل ما گلباران شد، حکایت هر بازی متفاوت است. ما هنوز در دوحه کار داریم، تا پای جان برای جام.