پرسپولیس به سندرم استقلال دچار نشود؟
روزهای زمستان ۱۴۰۲ در حال گذار است و پرسپولیس هنوز وضعیت نیمکتش را نمی‌داند. یک داستان تکراری که استقلالی‌ها در چند سال گذشته به آن دچار بودند.
ورزش 360 - استقلالی‌ها در یک دهه ی گذشته با بی‌ثباتی زیادی دست و پنجه نرم کردند. آنها مدام مدیر عوض کرده‌اند و سرمربی‌های زیادی هم به خود دیده‌اند. به گونه‌ای که انتظار ماند یک سرمربی بیش از یک سال در این تیم به یک آرزو تبدیل شده است. در مقابل اما پرسپولیس در یک دهه‌ی اخیر با ایجاد یک آرامش نسبی در تیم مدیریتی و همچنین نیمکتش توانست بهترین سال‌های تاریخش را رقم بزند.
به گزارش ورزش 360، استقلالی‌ها معتقدند خیلی از فصل‌ها را در همان تابستان نقل و انتقالات واگذار کردند. درست جایی که سرمربی قبلی تیم را ترک کرده بود و برای انتخاب سرمربی بعدی با چالش مواجه بودند.
فرهاد مجیدی وقتی بعد از قهرمانی استقلال را ترک کرد مدت زمان زیادی طول کشید تا ساپینتو به استقلال اضافه شود. استراماچونی هم که با آن وضعیت استقلال را ترک کرد چند هفته تیم بدون سرمربی بود تا اینکه نهایتا فرهاد مجیدی به تیم اضافه شد.
استقلالی ها در این ده سال تا دل‌تان بخواهد روزهای انتظار را پشت‌سر گذاشتند. روزهایی که منتظر بودند مدیران این تیم به نتیجه برسند و یک نفر را به نیمکت تیم برسانند. در این میان تعویض ترکیب هیات مدیره هم در شکل‌گیری وضعیت مبهم استقلالی‌ها تاثیرگذار بود.
اغلب اوقات سرمربی با تیم با یک مدیرعامل قرارداد امضا می‌کرد و با عوض شدن مدیرعامل در میانه فصل اوضاع بهم می‌ریخت. همین فصلی که گذشت نزدیک بود در ابتدای راه جواد نکونام و خطیر به چنین سرنوشتی دچار شوند. به هر روی استقلال تا دل‌تان بخواهد زمان از دست داده و فرصت‌سوزی کرده و نتیجه اش این بوده که باید شاهد جام‌های متعددی می‌بود که به خانه حریف می‌رفت.
اکنون به نظر می‌رسد با کمی سهل‌انگاری ممکن است پرسپولیس هم به این سراشیبی بغلتد. از هفته‌ی گذشته رفتن یحیی گل‌محمدی واضح به نظر می‌رسید و از سوی دیگر با توجه به در پیش بودن جام ملت‌ها واضح بود که برانکو راهی پرسپولیس نمی‌شود. برای همین این همه وقت تلف کردن برای چیست؟
آن هم در حالی که رقبای پرسپولیس سرحال هستند و منتظر کوچکترین لغزش آنها. آنها می‌بایست از شانس طولانی شدن تعطیلات زمستانی لیگ به دلیل جام ملت‌ها استفاده می‌کردند و هرچه زودتر جانشین یحیی را انتخاب و اردوی تیم را برای انسجام بیشتر تشکیل می‌دادند. اما تا کنون که مثل مدیران استقلالی راهی جز اتلاف وقت و سوزاندن فرصت‌ها در پیش نگرفتند. شاید در پایان فصل انها حسرت همین روزها را بخورند.
