رکورد مجتبی محرمی، یک پله بالاتر از رکوردهای گینس!

به گزارش ورزش 360، در روزهای اخیر مطلبی با عنوان رکورد جهانی وحید امیری منتشر شد که نشان از توان بالا، حضور ذهن و هوش بالای این بازیکن در فوتبال دارد، بازیکنی که با 36 سال و 6 ماه سن هنوز در فوتبال پر برخورد این روزها می درخشد و در خدمت تیم است و عاشقانه نیرویش را در اختیار آرمان های سرمربی تیمش می گذارد. رکورد وحید امیری بازی در پنج پست مختلف آن هم فقط در شش مسابقه اخیر بوده است!

وحید امیری دوست داشتنی و خواستنی است، هم در ارائه توان فنی و هم در اخلاق اجتماعی و حفظ آداب حرفه ای فوتبال اما این رکورد فقط در نسل امروز متعلق به اوست چرا که فوتبال ایران خوب به خاطر دارد که در دهه پنجاه، شصت و هفتاد بازیکنانی بودند که توان ارائه حداکثر قابلیت های خود در پست های مختلف را داشتند، پرویز قلیچ خانی و اکبر کارگرجم از نسل متقدم و شاهرخ بیانی، محمدحسن انصاری فرد، حمید درخشان و مجتبی محرمی بین مردان فوتبال دهه شصت و هفتاد مصداق بارز این ادعا هستند.

پرویز قلیچ خانی می توانست در تیم ملی و مهم ترین بازیهایش دفاع میانی و هافبک دفاعی و سنتر هافبک تهاجمی در سیستم 3-4-4 باشد و آن قدر خوب بازی کند که حشمت مهاجرانی، تیرماه سال 1356 برای بازی تیم ملی برابر کره جنوبی درباره اش بگوید:

ای کاش قلیچ خانی هنوز بود که در این بازی از وجودش نه در خط دفاع و خط میانی بلکه در خط حمله بهره ببریم که دفاع تیم کره را از همان زمین حریف منکوب کنیم. 

اما مجتبی محرمی بی تردید در این عرصه رکورددار است، مردی با خلق و خویی خاص و رفتار فنی و اجتماعی که او را در تاریخ فوتبال ایران ممتاز و متمایز جلوه می داد.

مجتبی محرمی واقعا در همه پست های تخصصی و آیینی فوتبال دهه شصت و هفتاد بازی کرد، این نه از جنس اسطوره های بعضا تخیلی نسل قدیم است که همگی ادعا دارند که از پانزده سالگی در تیم ملی بوده اند و صد بازی ملی کرده اند که واقعا اتفاق افتاده است، اگر فیلم همه بازیهای مورد ادعای ما و خودش را که وجود هم دارد ارائه کنیم، رکورد او قابل ارائه به دفتر رکوردداران جهان، گینس هم هست.

بر اساس اطلاعات خودش، خاطرات ذهنی نسل من و گزارشات رسانه ها و تصاویر باقی مانده از دوران نسل سوخته فوتبال ایران، تقدیم به وجود مردی که نمی خواهد حتی در 60 سالگی اندکی از محبوبیتش را در دل نسل ما و حتی امروزی ها کم کند.   

دفاع چپ: مجتبی محرمی با وجود این که پا راست بود اما در بیشتر دوران فوتبالش در تیم ملی مدافع چپ بود.

دفاع راست: او اصالتا پا راست بود و در تیم راه آهن و در بازی پرسپولیس برابر المحرق بحرین مدافع راست بود.

مدافع اخر: او در سال های 1375 تا 1376 در پرسپولیس در دفاع اخر بازی می کرد.

مدافع یارکوب: در سال 1368 تجربه انجام بازی در دفاع یارکوب را در بازی برابر گسترش تهران دارد.

هافبک دفاعی: اولین بازی او در پرسپولیس در اسفند 1367 و بازیهای تیم ملی در دوران مایلی کهن هافبک دفاعی بود. 

هافبک تهاجمی: در بازی های زیادی از جمله دربی خرداد 1371 در هافبک تهاجمی برای پرسپولیس بازی کرد.

هافبک راست: سال 1368 در بازیهایی مثل بازی پرسپولیس و بانک سپه در هافبک راست بازی کرد.

هافبک چپ: در بازیهای زیادی مثل بازی برابر استقلال در 2 دربی از جمله دربی آذر 68 در هافبک جپ بازی کرد.

مهاجم: در بازیهایی مثل بازی پرسپولیس و ژاندارمری در سال 1369 در خط حمله بازی کرد، جالب این که او هم در سنتر فوروارد، هم در گوش راست و هم در گوش چپ بازی کرده است.