آقای نکونام؛ نگاه کن، هیچکس برایت نمانده!
نمایش استقلال برابر نساجی که با اعتراض و واکنش هواداران استقلال هم همراه شده بدون تردید یکی از ضعیفترین مسابقات فصل این تیم بوده است.
به گزارش ورزش 360، نمایش استقلال برابر نساجی بدون تردید یکی از ضعیفترین بازیهای فصل آبیپوشان بود. امید گل تنها 0.27 آبیها به خوبی همه چیز را در مورد این مساوی بدون گل نشان میدهد. این نرخ شانس برای گلزنی، 17 برابر کمتر از آماری است که پرسپولیس در بازی همزمان با استقلال خوزستان خلق کرد.
بیننده فوتبال این چیزها را میبیند. هوادار استقلال رنج میبرد از این که پخش زنده بازی تیم محبوب او با نساجی، به طور متوسط هر 13 دقیقه یک بار قطع میشد تا تصاویر رد و بدل شدن گل در بازی تهران روی آنتن برود؛ آن هم در حالی که در خود قائمشهر مطلقا خبری از «فوتبال» نبود.
در چنین شرایطی سخت است که تصور کنیم هواداران باز هم با مواضع تکراری کادرفنی آبیها همزادپنداری کنند.
پس از پایان مسابقه استقلال و نساجی و آنجا که آبیها از کامبک پرسپولیس و از دست رفتن صدر جدول آگاه شدند، موجی از مصاحبههای انتقادی علیه داوران شکل گرفت؛
این که چرا اینجا پنالتی ما را نگرفتند و آنجا بازیکن استقلال خوزستان را اخراج کردند و به سود پرسپولیس پنالتی اعلام شد… استقلالیها در نهایت اعتمادبهنفس مشغول اظهارنظر در مورد مسابقهای بودند که همزمان با بازی خود آنها برگزار شده و طبیعتا در مورد جزییات آن دیدار نمیتوانستند اشراف کامل داشته باشند! با این حال برای کسی که ابزار «بهانه» را برگزیده، این چیزها چندان مهم نیست.
البته که در طول فصل جواد نکونام، همکاران و شاگردانش از این اظهارنظرها زیاد انجام دادهاند، اما چیزی که این بار بیشتر به چشم آمد، مقاومت بخش قابل توجهی از هواداران استقلال در مقابل این فضا بود. چه بسیار کامنتهایی که آبیها زدند و غرولندهای مربیان و بازیکنان این تیم را غیرقابل قبول توصیف کردند. آنها میپرسیدند مگر میشود همه بازیها را با یک گل برد، همیشه انتظار پنالتی را کشید یا پس از نمایشی با این نرخ پایین امید گل، از داوری و مهندسی لیگ و این چیزها حرف زد؟ این بار خبری از آن همنوایی قبلی نبود و شاید اگر استقلال در پایان فصل جام قهرمانی را از دست بدهد، انتقادات از نکو و شرکا تشدید هم بشود. خوب نگاه کن؛ این بار کسی برایت باقی نمانده!