از آسم و افسردگی تا طلای المپیک 2024؛ نواه لایلز سریع‌ترین مرد جهان

به گزارش ورزش 360، هشتاد هزار نفر در استاده دو فرانس به یک تابلو الکترونیکی نگاه می‌کردند. در میان آن‌ها، نواه لایلز، کیشانه تامپسون و فرد کرلی هم بودند. هیچ‌کدام نمی‌دانستند که قهرمان المپیک ۱۰۰ متر، سریع‌ترین مرد جهان، کیست. در یک انفجار از شتاب، قدرت و سرعت، دو آمریکایی و جامائیکایی جرأت جشن گرفتن نداشتند. آن‌ها می‌دانستند که در سکوی پاریس ۲۰۲۴ هستند، اما ترتیب آن را نمی‌دانستند. صداها مانند روشن کردن یک خودروی سوپراسپرت بالا رفت.  قهرمان جهان فعلی طلا گرفت، با پنج هزارم ثانیه اختلاف نسبت به تامپسون. ۹.۷۹ برای هر دو. ۹.۷۸۴ برای لایلز؛ ۹.۷۸۹ برای کیشانه.

غیرممکن بود که با تصویر یا دیدن مشخص شود. تنها تکنولوژی می‌توانست این اختلاف را تعیین کند. چه تعداد پلک زدن‌ها که در این زمان کم جا می‌گیرد! دوئل تماشایی که فرد کرلی آمریکایی نیز با برنز با زمان ۹.۸۱ به آن نزدیک بود. هشتم و آخرین نفر، اوبلیک سوویل جامائیکایی با زمان ۹.۹۱ خط پایان را گذراند. سطح فوق‌العاده‌ای از فینال.

مدال طلای المپیک برای لایلز، دقیقاً همان که کم داشت و به برنز توکیو ۲۰۲۰، هفت طلای جهانی و دوازده مدال جهانی در مجموع اضافه می‌شود. و این در حالی است که در کودکی مشکل تنفسی شدیدی داشت، آسم شدید مزمن، از ۴ سالگی که او را مجبور به گذراندن بسیاری از شب‌ها در بیمارستان کرد و حتی اجازه نمی‌داد در مدرسه ورزش کند، و او به شدت با اضطراب و افسردگی مبارزه کرده است.

پس از ثبت ۱۰.۰۴ ثانیه برای عبور راحت از دور اول، هشدار داد:«با خود فکر کردم: زیاده‌روی نکنم، از این به بعد دیگر نیازی نیست جلوی خودم را بگیرم.» نیمه‌نهایی، کمتر از دو ساعت قبل از مبارزه واقعی برای مدال‌ها، تله‌ای برای کسی بود که می‌خواست انرژی‌اش را برای فینال نگه دارد. لایلز از این مرحله هم گذر کرد و نوبت به فینال رسید. 

فینال شروع شد. چراغ‌ها خاموش شدند، با ۸۰ هزار نفر در استادیوم. معرفی دونده‌ها بیشتر از هر زمانی طول کشید. هواداران از جو ورزشگاه لذت می‌بردند اما همه مرتب پلک می‌زدند که در چند ثانیه مسابقه پلک نزنند و با تمرکز کامل قهرمان ۱۰۰ متر را تماشا کنند. سریع‌ترین مرد جهان، او چه کسی بود؟ یک آمریکایی که از کودکی مشکلات تنفسی داشت و حالا سریع‌ترین مرد جهان است. تناقضی که ممکن است فقط در فیلم و سریالهای هالیوودی اتفاق بیافتد اما اینجا المپیک است. محل به وقوع پیوستن رویاها.

پنج هزار صدم ثانیه، هیچکدام از افراد حاضر در استادیوم که خودشان را برای یک مسابقه ۱۰ ثانیه‌ای آماده کرده بودند نمی‌توانستند تشخیص دهند که قهرمان چه کسی است و کار به تکنولوژی کشید. در آنجا نام لایلز در تابلوی ورزشگاه قرار گرفت و گوینده «نوح لایلز» را فریاد زد. قهرمان دوی ۱۰۰ متر این مرد آمریکایی است که با گذر از موانع و مشکلات زیاد، به آرزویش رسیده است.