گران‌قیمت‌های پوشالی
با وجود تمام سختگیری‌ها بازهم بازکنان خارجی بی کیفیت وارد لیگ ایران شده اند. مهاجمانی که قرار بود دوای درد باشند اما خودشان دردی بزرگ و بی پایان برای هواداران شدند.
به گزارش ورزش 360، در بین تیم‌هایی که با سر و صدای زیاد بازیکنانی را جذب کردند فقط سپاهان و پرسپولیس مهاجمان جدیدشان گلزنی کردند. علی علیپور پس از گذشت ۱۰ هفته فقط دو گل برای تیمش به ثمر رسانده است و در سپاهان نیز آقایی‌پور و لیموچی روی هم رفته سه گل به نام خود ثبت کردند. به این ترتیب این دو تیم که تلاش زیادی برای جذب مهاجمان مدنظرشان انجام دادند نتوانستند آنطور که توقع می‌رفت از آنها استفاده کنند. در حال حاضر سپاهان هرچند با ۱۳ گل زده عملکرد بدی در بین تیم‌های لیگ برتری ندارد اما سهم مهاجمانش از این ۱۳ گل، ۷ گل بوده و 6 گل دیگر به کمک بازیکنان دیگر خطوط به ثمر رسیده است. پرسپولیس نیز با ۱۱ گل زده عملکرد قابل قبولی ندارد. آنها به طور میانگین تقریباً در هر بازی یک گل به ثمر رساندند و سهم بازیکنان تهاجمی از این ۱۱ گل فقط ۴ گل است که آن هم به لطف درخشش چند هفته اخیر وحید امیری که البته مهاجم نوک نیست، ممکن شد.
در بین تیم‌هایی که مدعی به نظر می‌رسیدند استقلال وضعیتی به مراتب بدتر دارد و با میانگین یک گل زده در هر بازی شرایط بدی را سپری می‌کند، مخصوصاً اینکه مهاجمان کمترین سهم را در گل‌های زده استقلال دارند. در بین تمام مدعیان فقط تراکتور است که وضعیت بهتری دارد. شاگردان اسکوچیچ تاکنون ۱۵ گل به ثمر رسانده و بهترین خط حمله لیگ را به خود اختصاص داده‌اند. ۱۱ گل از این ۱۵ گل سهم مهاجمان تراکتور است و فقط چهار گل را بازیکنان غیرمهاجم به ثمر رساندند. به این ترتیب به نظر می‌رسد تیم تراکتور بهتر از سایرین عمل کرده و بی‌جهت نیست که دو مهاجم از این تیم با چهار گل زده فعلاً صدرنشین جدول گلزنانند.
سهم کم مهاجمان
با بررسی لیست اغلب تیم‌های لیگ برتری یک نکته کاملاً مشخص است و آن اینکه مهاجمان زیادی چه از تیم‌های پایه و چه بازیکنان بزرگسال در لیست این تیم‌ها وجود دارند اما به کار گرفته نمی‌شوند یا کمتر فرصت بازی پیدا می‌کنند. ترکیب اغلب تیم‌ها هجومی چیده نمی‌شود. بررسی مهاجمان تیم‌های لیگ برتر نشان می‌دهد مربیان تمایل زیادی به استفاده پرتعداد از مهاجمان تیمشان ندارند. تأسف‌بارتر اینکه 7 تیم با تفاضل گل منفی شرایط بدی برای خود به وجود آورده و به نظر می‌رسد مربیانشان جرئت و جسارت استفاده بهتر از مهاجمان را ندارند. اگر شرایط در جدول گلزنان به همین شکل پیش برود باز هم شاهد لیگی کم‌گل خواهیم بود، به‌طوری‌که اگر موتور گلزنی مهاجمان روشن نشود و پس از وقفه‌ای کوتاه که در لیگ به وجود آمده عملکرد بهتری از آنها نبینیم، چه بسا آماری ضعیف از آقای گلی را در این فصل از رقابت‌ها، مهاجمان از خود به‌جا بگذارند. با توجه به اینکه فصل گذشته پس از ۱۰ هفته از رقابت‌ها ۷۷ گل به ثمر رسید و این فصل ۱۴۳ گل به ثمر رسیده، نمی‌توانیم ادعا کنیم که لیگ کم‌گلی داشته‌ایم اما با توجه به سهم مهاجمان در این گل‌ها می‌توان ادعا کرد که آنها سهم کمی در باز کردن دروازه‌ها داشته‌اند.
فصل گذشته آقای گلی شهریار مغانلو با فاصله زیاد رخ داد و او را برای دومین فصل پیاپی آقای گل لیگ بیست‌وسوم کرد، به طوری که رقیبی برای او نبود. این بازیکن اما لژیونر شد و در فصل جدید دیگر او را در جدول گلزنان نداشتیم. با این حال بازیکنانی همچون رضا اسدی، رحمان جعفری، عیسی آل کثیر ، جواد آقایی پور، محمدرضا آزادی و محمدرضا سلیمانی رقابت جالبی در هفته پایانی داشتند؛ اما این فصل کمتر اثری از آنها می‌بینیم. به جز محمدرضا آزادی که در لیگ ایران بازی نمی‌کند رضا اسدی و عیسی آل کثیر از جمله ناکامان این فصل هستند و عملکردشان اصلاً قابل مقایسه با فصل گذشته نیست. رحمان جعفری نیز در این فصل فقط دو گل به ثمر رسانده و بازیکنان دیگر نیز یک گل در جدول گلزنان ثبت کردند. تنور رقابت‌ها در جمع گلزنان فصل گذشته آنچنان گرم و داغ بود که تا هفته‌های پایانی رقابت همچنان ادامه داشت؛ اما این فصل مدعیان آقای گلی فصل گذشته کم فروغ بوده و یا اثری از آنها در لیگ نمی‌بینیم.
